برای عشقم sajjad

باز خوانی کنیم کتاب زندگیمان را به عشق...

سجاد

عزیزم توجاده فدا شدن
اونکه هرگز نمی شه خسته منم اونیکه با صد امید و آرزو
دلشو بسته به عشق تو منم 
آخه تو پاک و نجیبی تو یه احساس عجیبی
نکنه فرشته ای تو
تا ندای عشق رسید بر من
شوق زندگی دمید بر من آخه تو پاک و نجیبی تو یه احساس عجیبی
نکنه فرشته ای تو

می خوام تو دریای چشات تا جون دارم شنا کنم

می خوام حساب خودمو از عاشقا جدا کنم
فدا شدن برای تو دلیل زنده بودنه
می خوام عشق و جنونمو لایه قصه ها کنم
آخه تو پاک و نجیبی تو یه احساس عجیبی نکنه فرشته ای تو سجاد جونم

چیزی در کلامم نیست
جز دوستت دارم هایی
که واژه نیستند
مثل دم در پی بازدم
حیاتم را رقم می زنند...

شب که می رسد به خودم وعده می دهم
که فردا صبح حتما به تو خواهم گفت
صبح که فرا می رسد و نمی توانم بگویم،
رسیدن شب را بهانه می کنم.
و باز شب می رسد و صبحی دیگر…
ومن هیچ وقت نمی توانم حقیقت را بگویم
بگذار میان شب و روز باقی بماند؛
که چقدر
دوستت دارم….

خدا رو می خوام نه واسه اینکه ازش چیزی بخوام

خدا رو می خوام نه واسه مشکل و حل غصه هام

خدا رو دوست دارم نه واسه ی جهنم و بهشت

خدا رو دوست دارم ولی نه واسه ی زیبا و زشت

خدا رو می خوام نه واسه ی سکه و پول و مقام

خدا رو می خوام که فقط تو رو نگه داره برام

دوست داشتنت بوی باران می دهد
همان قدر بی مقدمه ، همان قدر بی دغدغه
فقط یادت باشد سجاد جونم مثل باران مرا بی واسطه دوست داشته باشی . . .

خدا رو دوست دارم واسه اینکه تو رو بهم داده

خدا رو دوست دارم چون عاشق بودن رو یادم داده

خدا رو دوست دارم چون عاشقا رو خیلی دوست داره

خدا رو دوست دارم چون عاشق رو تنها نمی ذاره

خدا رو دوست دارم واسه اینکه حواسش با منه

خدا رو دوست دارم آخه همیشه لبخند میزنه

خدا رو دوست دارم واسه اینکه من و تو با همیم

خدا رو دوست دارم که می دونه ما عاشق همیم...

 

دوستتــــ دارم
گلایه از تکراری بودنش نکن
مشکل از مـــــن نیست
تو زیادی دوست داشتنی هستی

دوست داشتن به تعــــداد دفعات گفـــــتن نیست !
حسی است ؛
که باید بــــــی کلام هم لمــــــس شود …

 

قول میدهم لام تا کام حرفى نزنم
فقط بگذار از”دال تا میم” بگویم ، بگذار بگویم که “دوستت دارم”
دیگر لام تا کام حرفى نمیزنم …

ما خوشبخت ترین هستیم
خدایا شکرت

سارا کوچولو دختر خاله ی محمد جان

خدا ناز خود را در دختر تجلی کرد

ای نازترین ناز خدا دوستت دارم

این دخمل خوشگل که میبینین سارا جوووون منه،سارا جون داره یواش
یواش هشت ماهش رو تموم میکنه، خیلی نازه  ه ه ه ه

چشم و ابروی سیاهش دل هر .... رو میبره

 

خداوند لبخند زد، دختر آفریده شد!

سارا جون خیلی شیرین حرف میزنه

خاله سمیه قربونت بشه

    

از خدا میخواهم آنچه را که شایسته توست به تو هدیه بدهد

نه آنچه را که آرزو داری ،

زیرا گاهی آرزوهای تو کوچک است و شایستگی تو بسیار . . .

تو ببین، وحشی چشمان توأم دختر خوب

 که چنین بی سر و سامان توأم دختر خوب

 خوشترین خاطره در خلوت خونین خیال

 خواب لبخند و پری خوان توأم دختر خوب !

هزاران بار خدا را شکر که چنین روزی را آفرید

تا باغ جهان نظاره گر شکفتن گلی چون تو باشد . . .

پدرم رفت ...

آقا جون آقا جون پس چرا جوابمو نمیدی!!!!

منم دخترت سمیه که لیلا صدایم میکردی

حرف بزن چرا صدات نمیاد آقاجون
آخه من دختر کوچیکه بودم
بیشتر دوستم داشتی و دوستت داشتم

آب را گل نکنیم ؛ پدرم در خاک است …

وقتی دیروز باران بارید
“آن مرد در باران آمد” را به یاد آوردم
“آن مرد با نان آمد”
یادم آمد که دیگر پدرم در باران
با نانی در دست
و لبخند بر لب
نخواهد آمد
دیروز دلم تنگ شد و با آسمان و دلتنگی‌اش
با زمین و تنهائیش
با خورشید و نبودنش
به یاد پدر سخت گریستم
پدرم وقتی رفت سقف این خانه ترک بر میداشت
پدرم وقتی رفت دل من سخت شکست
خاطر خاطره ها رخ بنمود
زندگی چرخش یک خاطره است
خاطر خاطره ها را نبریدش از یاد
پدرم وقتی رفت آسمان غمزده بود
و زمین منتظر …..
زندگی چرخش ایام و گذار من و توست
و کسی گفت به من:
آب را گل نکنید
پدرم در خاک است
زندگی می‌گذرد
کاش یک فاتحه مهمان شقایق باشیم
و زمین کوچک نیست
دل ما تنگ و نفس سنگین است
کاش میشد آموخت که سفر نزدیک است
خاطر خاطره‌ها را نبریدش از یاد
زندگی می‌گذرد
کاش یک فاتحه مهمان شقایق باشیم

بیاد همه‌ی پدرای دنیا

،

باورم نمیشه که سر سفره دیگه پی منو نمیگری...

دو سالی میشد که ازدواج کردم اما سفره که باز میشد

میگفت پس لیلا  کجاست غذا نمیخوره...

سهمش رو نگهدارین!!!

راحت نوشتیم بابا نان داد !
بی آنکه بدانیم بابا چه سخت ، برای نان همه جوانیش را داد ….

پدرم رفت .... که رفت

برای شادی روح آقا جونم و همه پدرای رفته صلوات